Пнеўманія і прафілактыка і лячэнне цукровага дыябету

Пнеўманія падзяляецца на вострую і хранічную. Прычым па клінічным і марфалагічных прыкметах вострая пнеўманія падзяляецца на крупозную і очаговую. Так напрыклад, першымі праявамі крупознай пнеўманіі з’яўляюцца дрыжыкі, павышэнне тэмпературы. Хвароба суправаджаецца сухім пакутлівым кашлем, Тэмпература цела таксама павялічваецца. Такая хвароба пачынаецца паступова, як бы паволі — звычайна очаговой пнеўманіі папярэднічаюць трахеабранхіт або вострая вірусная інфекцыя верхніх дыхальных шляхоў. Пнеўманія працякае па тыпе абвастрэнняў запалення — прычым бывае некалькі абвастрэнняў у год.

Прафілактыка і лячэнне цукровага дыябету

Варта ўлічваць, што цукровы дыябет — гэта складанае і небяспечнае захворванне, якое развіваецца з прычыны парушэння абмену глюкозы ў арганізме. Першым з прыкмет цукровага дыябету, з’яўляецца непрыемнае і частае паленне ў нагах. Лекары вылучаюць два асноўных тыпу дыябету — інсулінзалежны і інсуліннезалежны дыябет. У першым выпадку, у арганізме пацыента інсулін не выпрацоўваецца, ці выпрацоўваецца ў занадта малых дозах. Часцей за ўсё, дыябет першага тыпу ўражвае дзяцей, падлеткаў і маладых людзей. У другім выпадку інсулін арганізмам выпрацоўваецца ў дастатковай колькасці, аднак, арганізм яго не прымае. У большасці выпадкаў, пры дапамозе дыеты і медыкаментознага лячэння, удаецца навучыць арганізм прымаць свой уласны інсулін, аднак, у цяжкіх выпадках даводзіцца звяртацца да ін’екцый інсуліну. Падступства дыябету другога тыпу складаецца ў тым, што захворванне пачынаецца і развіваецца досыць павольна, і, часцяком, хворы досыць доўгі час не падазрае аб сваёй хваробе. Адсутнасць своечасовага лячэння, у сваю чаргу, прыводзіць да мноства ўскладненняў. Сярод якіх: страта зроку, фурункулёз, хваробы нырак, імпатэнцыя, развіццё дыябетычнай ступні і гангрэна. Менавіта таму так важна дыягностыка арганізма.

Варта памятаць, што чым раней будзе выяўлена захворванне, тым больш эфектыўным будзе яго лячэнне. Доследны эндакрынолаг дапаможа падабраць аптымальную дыету і рэжым. У дадатак можна распрацаваць хвораму прыдатнае менавіта яму меню, а таксама даць рэкамендацыі па здароваму ладу жыцця. Усё гэта ў цэлым дазваляе палепшыць агульны стан здароўя пацыента.