Гемеапатыя пры цяжарнасці

Гамеапатыя лічыцца найбольш мяккім і натуральным спосабам лячэння. Менавіта таму многія будучыя маці выбіраюць гэты метад.

Упершыню прынцыпы гамеапатыі былі сфармуляваны ў 18 стагоддзі. Яны казалі, што ўсе рэчывы ў мінімальнай дазоўцы лечаць тыя праблемы, якія выклікаюць у вялікіх дозах. Калі сцісла: падобнае лечыць падобнае, але гаючы эфект дае памяншэнне дозы.

Напрыклад, той жа кафеін у невялікай дозе дапамагае заснуць, а ў вялікай колькасці — надае бадзёрасць або выклікае бессань.

З таго часу навукоўцы зрабілі нямала адкрыццяў, вывучылі ўласцівасці шматлікіх рэчываў. З’явіліся новыя гомеапатычныя прэпараты. Але сутнасць гэтых пастулатаў засталася нязменнай.

Гамеапатыя — гэта не строгая догма, гэта ўсяго толькі пэўная методыка. Дазоўкі прэпарата тут звычайна вельмі невялікія і разлічваюцца, зыходзячы з індывідуальных асаблівасцей пацыента, наяўнасці ў яго хранічных захворванняў, нават з улікам яго целаскладу.

Гамеапатыя не падыходзіць для сур’ёзных ускладненняў цяжарнасці. Затое яна эфектыўна спраўляецца з таксікозам, павышэннем тонусу маткі, абвастрэннем алергіі, прастуднымі захворваннямі. Аднак займацца самалячэннем нельга. І канкрэтны прэпарат, і яго дазоўку павінен прызначыць кваліфікаваны ўрач-гамеапат. Тым больш, што ў выкарыстанні кожнага сродку ёсць свае нюансы.

У цэлым, будучыя мамы рэагуюць на гэтыя прэпараты сапраўды гэтак жа, як і астатнія пацыенты. Аднак урачы надаюць ім больш увагі, бо лекі дзейнічаюць і на малога. Таму медыка часта цікавіць, як адрэагавала дзіця.

Па гэтым паказчыку можна меркаваць, наколькі правільна былі падабраны лекі.
Варта таксама памятаць, што гамеапатыя мае справу з ужо якія выявіліся праблемамі.

Для прафілактыкі такія прэпараты не прымяняюцца. Таксама яны могуць апынуцца абсалютна бескарыснымі, калі цяжарная жанчына прымае якія-небудзь гарманальныя прэпараты ці антыбіётыкі, а таксама марнатравіць чорнай кавай.

Паколькі большасць гомеапатычных прэпаратаў мае натуральную аснову, яны адчувальныя да агрэсіўнага ўплыву навакольнага асяроддзя, і захоўваць іх трэба ў цёмным і прахалодным месцы.

Дарэчы, па тым жа чынніку не варта чапаць рукамі рыльца ці вечка флакона, у, які яны спакаваныя. Зрэшты, падрабязныя ўказанні адносна прымянення і ўмоў захоўвання можна знайсці і ў іх інструкцыі, а, у крайнім выпадку — пракансультавацца ў лекара.